ಒಂದು ಮುಂಜಾವಿನಲಿ ಕಂಡ ಸುಂದರ ಕಸನು...
ಮುದ್ದು ಮುಖದ ಹುಡುಗಿ..
ಪ್ರೀತಿಸೋಕೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಿರೋ ನಿಷ್ಕಲಷ್ಮ ಮನಸ್ಸು..
ಪರಿಚಯ ಗೆಳೆತನಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದಾಗ ಮೊಗದಲ್ಲಿ ನಗು..
ಮನದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣದೊಂದು ಸಂತಸ ಮಿಂಚಿ ಮರೆಯಾಗಿತ್ತು..
ಮುಂದೆ ಗೆಳೆತನವನ್ನು ಮೀರಿ ನಿಂತ ಸ್ನೇಹದ ಬೆಸುಗೆ...
ಮೌನವನ್ನೂ ಮರೆಮಾಚುವ ಪಿಸುಗುಟ್ಟುವಿಕೆ...
ದಿನಗಳು, ವಾರಗಳು, ವರ್ಷಗಳೇ ಕಳೆದು ಹೋದವು...
ಸ್ನೇಹದ ಬೆಸುಗೆ ಸಡಿಲವಾಗದಷ್ಟು ಬಿಗಿಯಾಯ್ತು..
ಪ್ರೀತಿಸೋ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತಷ್ಟು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಯ್ತು..
ಆದ್ರೆ ಅಷೊತ್ತಿಗೆ ಕನಸು ಮುರಿದು ಬಿದ್ದಿತ್ತು..
ಮೈಕೊಡವಿಯೆದ್ದಾಗ ಆಕೆ ಬಹುದೂರ ಸಾಗಿದ್ದಳು...
ಕನಸು ಅಂತ್ಯವಾಗಿತ್ತು.. ಪ್ರೀತಿ ದೂರವಾಗಿತ್ತು...
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಆ ಕನಸು ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಬರಬಾರದೆ...