ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹುಡುಗಿ...

ಅವಳು ಇನ್ನೆಂದಿಗೂ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ನೆನಪು ಪಾತ್ರ.. ಈ ಹಿಂದೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿ-ಪ್ರೇಮ ಅಂತೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಾಡ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಿಷ್ಕಲಷ್ಮ ಗೆಳೆತನದ ಬೆಸುಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗಿದ್ದೆ.. ಇದು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆ.. ನಾನಾಯ್ತು ನನ್ನ ಪಾಡಾಯ್ತು ಅಂತ ಯಾವುದೋ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಬಾಳಿಗೆ ಆಕೆ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದ್ದಳು.. ಉತ್ತಮ ಗೆಳತಿಯಾಗಿ.. ಆ ಸಂಬಂಧ ಕೊನೆವರೆಗೂ ಮುಂದುವರಿಯಿತು... ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ನನ್ನಿಂದ ದೂರವಾಗೋವರೆಗೂ...

ಗೆಳತಿಯಾಗಿ ಅವಳು ನನ್ನೊಂದಿಗಿದ್ದ ದಿನಗಳನ್ನು ಮರಿಯೋಕಾಗಲ್ಲ.. ಯಾವುದೋ ತುಂಟಾಟದಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾದ ಗೆಳೆತನ... ದಿನಗಳೆದಂತೆ ಗೆಳೆತನದ ಬೆಸುಗೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಾ ಹೋಯ್ತು.. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದಾಗಿಂದ ರಾತ್ರಿ ಮಲಗೋವರೆಗೆ ಗಂಟೆಗೊಮ್ಮೆ ಆಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಫೋನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದೆ... ನನ್ನ ಜೀವನದ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋ ಮುನ್ನ ಅವಳಲ್ಲಿ ಕೇಳ್ತಿದ್ದೆ.. ಅವಳು ಹೇಳ್ತಿದ್ದುದೆಲ್ಲ ನಂಗೆ ವೇದವಾಕ್ಯವಾಗಿತ್ತು.. ಅವಳು ಹೇಳ್ತಿದ್ದುದರಲ್ಲಿ ಯಾವತ್ತೂ ಯಾವ ತಪ್ಪುಗಳೂ ಇರ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ.. ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಅವಳು ದೃಢ ಮತ್ತು ಪಕ್ವ ನಿರ್ಧಾರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು..

ಯಾವತ್ತೂ ನನ್ನ ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದ್ದ ಅವಳು ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಪ್ರೀತಿ, ಸ್ನೇಹ, ಕಾಳಜಿ.. ಇವಕ್ಕೆಲ್ಲ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟೋಕಾಗಲ್ಲ.. ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗಂತೂ ಆಕೆ ಪುಟ್ಟ ಮಗುವಾಗಿದ್ದಳು. ಜೊತೆಗಿದ್ದಷ್ಟು ದಿನ ಪುಟ್ಟ ಕಂದಮ್ಮನಂತೆ ನೋಡ್ಕೊಂಡೆ.. ಆಕೆ ಗೆಳತಿಯಾಗಿ, ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೂ ಕೊಟ್ಟಳು.. ತನ್ನೆಲ್ಲ ಸುಖಃ ದುಖಃ ಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡಳು... ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಕನ್ನಡಿಯಾದಳು... ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಅವಳಿಂದ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ ಸಂಗತಿಗಳೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ..

ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ಇರ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಪರಿಪೂರ್ಣನಾಗಲು ಆಕೆ ಕಾರಣವಾದಳು.. ಯಾವುದೋ ನೋವಿನ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿರ್ತಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ಅದರಿಂದ ಹೊರಬರುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಳು.. ನಾನು ಎಲ್ಲರಂತೆ ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಇರುವಂತಾಗಲು ಅವಳು ಪ್ರೇರಣೆಯಾದಳು.. ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ದಿಕ್ಕನ್ನೇ ಬದಲಿಸಿದ ಅವಳು ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾಗಿದ್ದಳು..

ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದೆ ಅವಳನ್ನ.. ಅವಳಿಗೂ ನಾನಂದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟನೇ ಆಗಿತ್ತು.. ಆದ್ರೆ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಆ ಇಷ್ಟಗಳು ಗೆಳೆತನದ ಪರಿಧಿ ಮೀರಿ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ.. ಈಗ ಅವಳು ನನ್ನಿಂದ ದೂರ ಇದ್ರೂನೂ ಜೀವಮಾನ ಪೂರ್ತಿ ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ನೆನಪುಗಳು ನನ್ನೊಂದಿಗಿದ್ದಾವೆ..

ಗೆಳೆತನದ ಬೆಸುಗೆ...

ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹ ಅನ್ನೋದೆ ಹಾಗೆ.. ಯಾರ ಮೇಲೆ ಯಾವಾಗ ಬರತ್ತೆ ಅಂತ ಹೇಳೋದಿಕ್ಕಾಗಲ್ಲ.. ನಿನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ಪರಿಚಯವಾದವರು ತುಂಬಾ ಬೇಗ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹತ್ತಿರ ಆಗ್ತಾರೆ.. ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳ ಮಾತುಕತೆಯೇ ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳ ಪರಿಚಯದಂತೆ ಭಾಸವಾಗತ್ತೆ... ತುಂಬಾ ಮಾತಾಡ್ಬೇಕು ಅನ್ಸತ್ತೆ.. ಮನಸಲ್ಲಿರೋದನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಳಿ ಹಗುರಾಗಬೇಕು ಅನ್ಸತ್ತೆ.. ಜೊತೆಗಿದ್ದುಕೊಂಡು ಕೀಟಲೆ ಮಾಡ್ತಾ ಎಲ್ಲ ಮರೆತು ಖುಷಿಯಾಗಿರ್ಬೇಕು ಅನ್ಸತ್ತೆ.. ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ಕನಸುಗಳು...

ಇಂದಿನ ಯಾಂತ್ರೀಕೃತ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಕೊಂಚವೂ ಬೆಲೆ ಸಿಗಲ್ಲ.. ಮನುಷ್ಯ ಅಂದ್ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನಿಗೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ಕನಸುಗಳಿರತ್ತೆ... ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳಿರತ್ತೆ.. ಆದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಕನಸು, ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸೋಕೆ ಖುದ್ದು ನಮಗೆ ಆಗಿಲ್ಲ ಅಂತಾದ್ರೆ ಕಷ್ಟ ಅಲ್ವಾ.. ಬದುಕಿನ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ತುಂಬಾ ಬ್ಯುಸಿ ಅನಿಸಿಬಹುದು.. ಅದೇ ರೀತಿ ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸ ಕಾರ್ಯಗಳಿಲ್ಲದೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಾಗ ಯಾವುದಾದರೂ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಬ್ಯುಸಿಯಾಗಬೇಕು ಎಂದೂ ಅನ್ಸತ್ತೆ.. ಆದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಬ್ಯುಸಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಎಲ್ಲಾ ಜಂಜಾಟಗಳಿಂದ ಹೊರಗೋಡಿ ಬರಬೇಕು ಅನ್ಸೋದು ಸಹಜ.. ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಇದ್ದು ಬಿಡಬೇಕು ಅನ್ಸೋದುಂಟು... ಆದ್ರೆ ದೈನಂದಿನ ಬದುಕಿನ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಇದ್ಯಾವುದೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದೆ ಇದ್ದಾಗ ಕನಿಷ್ಠ ಮನಸ್ಸು ಹಗುರ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಗೆಳತಿಯೊಬ್ಬಳು ಬೇಕು ಅನ್ಸತ್ತೆ..

ತನ್ನೆಲ್ಲ ಕನಸು, ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು, ನೋವು ನಲಿವುಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸುವ ಹುಡುಗಿ ಅವಳಾಗಿರಬೇಕು.. ಆಕೆಯೂ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಹಾಗೆಯೇ ಇರಬೇಕು.. ಹೇಳಬೇಕು ಅನ್ಸಿದ್ದನ್ನು ಮನಸ್ಸು ಬಿಚ್ಚಿ ಹೇಳಬೇಕು.. ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯವನ್ನೂ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಮನಸ್ಸಿರಬೇಕು.. ಪ್ರೀತಿ, ಸ್ನೇಹ, ಕಾಳಜಿಯ ಹಂದರವಿರಬೇಕು... ಆದ್ರೆ ಸಂಶಯ ಸ್ವಾರ್ಥ ಇರಬಾರದು.. ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ನನ್ನವನು ಅನ್ನೋ ಮನೋಭಾವ ಸ್ವಾರ್ಥವಾಗಬಾರದು..

ಗೆಳೆತನಕ್ಕಿಂತ ಮಧುರವಾದ ಸಂಬಂಧ ಮತ್ತೊಂದಿಲ್ಲ.. ಆದ್ರೆ ಸಂಬಂಧ ಮಧುರವಾಗಿರಲು ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯಿರಬೇಕು.. ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಗುಣವಿರಬೇಕು.. ಹೇಳಲಾಗದ್ದನ್ನು ಪರಸ್ಪರ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಳಮನಸ್ಸು ಜಾಗೃತವಾಗಬೇಕು.. ಹಾಗಾದಾಗ ಗೆಳೆತನದ ಬೆಸುಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಗೊಳ್ಳೋದ್ರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ...