ಅವಳ ನೆನಪು...

ನೀನು ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ್ರೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇವೆ.. ಪ್ರೀತಿ, ದುಖ, ನೋವು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ನೋಟ ನಾನ್ಯಾವತ್ತೂ ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಅತ್ತರೂ ಒಂದು ಹನಿ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸದ ನಿನ್ನ ನೀಲ ನಯನಗಳು ನನ್ನ ಕಣ್ಣ್ಮುಂದೆ ಇದೆ. ತಿಳಿದೊ, ತಿಳಿಯದೆಯೋ ನಿನ್ನ ಕೈಯ ಸ್ಪರ್ಶದ ಗುರುತು ಇನ್ನೂ ಮಾಸಿಲ್ಲ... ನೀ ಮುಡಿದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಸುವಾಸನೆಯಂತೂ ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಲ್ಲ... ಎಲ್ಲವೂ, ಎಲ್ಲವೂ ಇನ್ನೂ ಹಚ್ಹ ಹಸಿರಾಗೆ ಇದೆ, ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಸೂರ್ಯಾಸ್ತದಂತೆ, ಮುಂಜಾನೆಯ ಸೂರ್ಯೋದಯದಂತೆ...

ಯಾಕೋ ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದೆ? ಯಾವತ್ತಾದರೂ, ಯಾವುದಾದರೂ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಾ ನಿನ್ನ ನೋಯಿಸಿದ್ದೆನಾ? ಮಾತಿನಲ್ಲಾಗಲಿ, ನೋಟದಲ್ಲಾಗಲಿ ನಿನಗೆ ನೋವುಂಟಾಗೋ ತರಹ ನನ್ನಿಂದೇನಾದರೂ ಆಗಿದೆಯ? ಇಲ್ಲ.. ನಂಗೊತ್ತು... ನಿಂಗೂ ಗೊತ್ತು...

ನೀ ಅತ್ತಾಗ ನಾ ಸಾಂತ್ವನಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.. ಆದ್ರೆ ಈ ಒಂದು ಸಂದರ್ಭ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಯಾವತ್ತೂ ನಾನು ಅಳೋ ಸಂದರ್ಭಾನ ನೀನು ಉಂಟು ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಆ ತರ ನೋಡ್ಕೊಂಡೆ... ನನ್ನ ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿ ಯಾವತ್ತೂ ಭಾಗಿಯಾದೆ.. ಈಗನಿಸ್ತಿದೆ, ಯಾವುದೂ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ ಅಂತ... ಪ್ರೀತಿ ಅಂದ್ರೇನು ಅಂತ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಅದೇ ನೀನು ವಿರಹ ಅಂದ್ರೇನು ಅನ್ನೋದನ್ನೂ ತಿಳಿಸಿದೆ...

ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕನಸುಗಳು ಮಾತ್ರ ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿದೆ.. ಎಂದಾದರೂ ನೀ ಮರಳಿ ಬರಬಹುದೆಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆ ನನ್ನೊಳಗಿದೆ. ನನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು, ಕನಸುಗಳು ಮುದುಡಿ ಹೋದರೂ, ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ಮಾತ್ರ ಎಂದಿಗೂ ಉಳಿದಿರುತ್ತೆ....

ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸುನಿಲ್.....